Vasthoudend in gebed                                                                                                                                                                      8.8.2019

Tijdens de Onafhankelijkheidsoorlog in 1948 kreeg Israël een klein deel van de Oude Stad in Jeruzalem in bezit. Het probleem was dat dit deel bijna niet te bereiken was, en daardoor te behouden, zonder gezien te worden door de Jordaniërs (indertijd de vijand). Het kleine deel lag op de berg Sion, daarnaast was het Hinnom-vallei. Toen besloot men aan de overzijde bij een gebouw, recht tegenover, een stalen kabel vast te maken, wat door het vallei ging naar het kleine deel op de berg Sion. Deze kabel, een lengte van 200 meter, werd ’s nachts gespannen, zodat het op 50 meter hoogte hing. Aan de kabel werd een ijzeren bak gemaakt. In de bak kon een soldaat liggen om naar de overkant te worden gebracht, of een (verwonde) soldaat terug te halen, of eten/proviand over te brengen. Natuurlijk gebeurde dit in het donker tijdens de nacht.  De vijand mocht dit niet opmerken. Vanaf 1948 gebruikte Israël in het diepste geheim deze kabel en bak. Tegen de ochtend lieten ze de kabel zakken, en lag het verborgen tussen de struiken in de vallei. Hierdoor kon men het kleine deel op de berg Sion in bezit houden. Het was zo strategisch, dat het een basis werd voor de doortocht naar de Kotel (Klaagmuur) in 1967.

Enige jaren geleden hoorde ik dit verhaal als voorbeeld van leren standhouden, vasthouden van de grond die is ingenomen. (Efeziërs 6:11,13). Veracht niet het kleine deel wat is ingenomen, bewaak dat en houdt vast. Dit kleine deel is meestal de start van een grote doorbraak.